🥌 Wymyśl Własny Mit O Powstaniu Świata
I to nie praca domowa, tylko poszerzanie wiadomości z lekcji. Omawialiśmy tylko grecką, słowiańską i nordycką. Mitologia celtycka raczej nie proponuje ani jednej wersji czy opisu stworzenia świata jako całości. To co można znaleść w necie to jakieś późniejsze wymysły, raczej folkowe niż mitologiczne, o jakiejś klaczy
napisz własny mit o powstaniu książki 2010-02-23 18:07:45; kim będziesz za 10,20,30,40,50,60 Lat (do wyboru) zadanie na polski xd pliss pomocy! mile widziane zabawne propozycje. ( w formie opowiadania) 2010-12-04 17:43:35; mit o powstaniu Rzymu. 2009-11-18 20:26:17; Mit o powstaniu jakiegoś miasta! 2011-09-28 16:22:05
1. Mit to jest: A. Opowieść ludowa o powstaniu różnych miejscowości. B. Opowieść o postaciach fantastycznych, zakończona szczęśliwie. C. Opowieść starożytnych narodów, o życiu bogów i ludzi. D. Opowieść o życiu ludzi i zwierząt zakończona morałem. 2. Miejscem akcji w znanych ci mitach jest: A. Polska. B. Hiszpania.
Dlaczego chrześcijanie wierzą w dawno obalony mit o powstaniu świata? 2015-11-29 13:50:35; Własny mit o powstaniu świata? 2009-03-28 16:03:09; podaj 3 pytania na które odpowiada mit o powstaniu świata? 2010-09-07 21:02:26; Jaki może byc mit o powstaniu świata? 2010-12-12 15:12:11; wymyśl swój własny mit o powstaniu świata 2014-03
Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Stolice świata - Narodziny nowożytnego świata- powtórzenie - Narodziny nowożytnego świata - Kierunki świata – pytania.
Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Napisz,wymyśl ,własny mit o stworzeniu świata. ewcia7357 ewcia7357 17.09.2015 Polski Szkoła podstawowa
Zredaguj własny mit o powstaniu ognia Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. siatkarz0000 siatkarz0000 12.02.2014 Polski Szkoła podstawowa
Motyw: Stworzenie. Motyw dotyczy stworzenia świata. Na ten temat istnieje wiele opowieści: o sześciu dniach pracy Boga, rozpoczynającej się oddzieleniem światła od ciemności (Księga Rodzaju), o samoistnym wynurzeniu się form z Chaosu (mitologia grecka), czy też o powstaniu wszechświata w wyniku zabójstwa dokonanego przez Odyna na olbrzymie imieniem Imer, z którego czaszki
Zobacz 2 odpowiedzi na zadanie: Mit o powstaniu mgły? ( fantastyczny) Szkoła - zapytaj eksperta (1892)
klpUPQp. Na samym początku pustka ogarnęła cały świat. Wszędzie panowała nicość. Było cicho i ciemno. Nie było nic, aż po pewnym czasie powstał Bóg, który potrafił wszystko. Nazywał się Oldrix. Był niezwykły, dlatego że miał nadludzkie zdolności. Oldrix potrafił latać, mimo że nie miał skrzydeł. Miał wielką moc. Postanowił stworzyć świat. Długo nad tym myślał, jak mógłby on wyglądać. Dookoła było ciemno, więc postanowił stworzyć coś, by nastała jasność. Stworzył gwiazdy i księżyc, które oświetliły cały świat, aby nie było już ciemno. Księżyc i gwiazdy świeciły bardzo mocno, lecz Oldrix w obawie, aby nie straciły swego światła, postanowił stworzyć słońce. Słonce było ogromną kulą i świeciło jeszcze mocniej niż księżyc i wszystkie gwiazdy razem wzięte. Od słońca szło bardzo wiele ciepła. Oldrix zabrał się do tworzenia Ziemi. Stworzył ogromną zieloną kulę i inne trochę mniejsze. Oldrix stworzył też innych Bogów: Eurinę, która władała woda; Arfenę, która panowała nad ogniem; Fotisa, który był powietrzem; Piktoresa, który rządził niebem i Danretę, która była bardzo piękna. Wszyscy Ci Bogowie mieli nadprzyrodzone siły- każdy inne. Mieli oni postać ludzką. Na samym początku Danreta zakochała się w Fotisie, a Piktores w Danrecie. Piktores widząc, że Danreta woli Fotisa niż jego stworzył chmury i uniemożliwił Fotisowi dostęp do Danrety. Widząc to Danreta obraziła się na Piktoresa. Pikores ukrył się za chmurami i zaczął płakać rzewnymi łzami, tak, że powstał deszcz. Eurina, widząc, że Piktores płacze, pocieszała go. Z jego łez zrobiła długą rzekę, a w miejscu, w którym Piktores płakał, utworzyła morze. Arfena, której podobał się Piktores, zaatakowała Eurinę, tworząc liczne wulkany, które przy najmniejszym niezadowoleniu Arfeny mogły wybuchnąć. Oldrixowi od samego początku spodobała się Eurina. Eurina urodziła Oldrixowi trójkę dzieci. Byli to: Greudenia, Protena i Lurtina. Zamieszkały one w morzu i stworzyły wszystkie zwierzęta wodne. Fotis i Danreta zamieszkali razem. Urodziło im się 10 dzieci. Piktores nie kochał Afreny, dlatego związał się z Proteną. Piktores i Protena byli niezwykłym połączeniem, dlatego urodził im się piękny syn Leodidias, który potrafił zapanować nad wszystkim i nad wszystkimi, łączył ludzi i starał się, aby na ziemi panował pokój. Afrena zakochała się w Leodidiasie. Pokochali się nawzajem. Urodziło się im 1198 dzieci. Wszystkie były bardzo podobne do siebie. Eurina urodziła jeszcze 5 dzieci: Kartenę, Germię, Seuolę, Terbekę i Neprotekiusza. Neprotekiusz był ulubieńcem Oldrixa, dlatego to on został wybrany do sprawowania rządów na całym świecie. Lat mijały... Wszyscy Bogowie się rozmnażali. Było ich tak dużo, że nie można było ich policzyć. Z czasem ukształtowali całą Ziemię. Powstały góry, pagórki, doliny, kotliny itd. W późniejszym czasie Bogowie stworzyli zwierzęta. Żyli zawsze dobrze, niczego im nie Mam nadzieję że się podoba ;] Piszcie w komciach ;ppJa dostałam z tego -5 i nawet pani mi obok napisała: "Napisałaś ciekawe opowiadanie".Te imiona tych Bogów możecie sobie zmienić na inne ;D
Mit o Powstaniu Świata - starochański mit tłumaczący kwestie kosmologiczne i antropogeniczne, który pojawił się w XXX wieku przed Nową Erą, a spisany został w latach 70. XXI wieku SE. Mit stanowi pierwszą część 9-tomowej Świętej Księgi Chanów, która to z kolei stanowi podstawę wierzeń Chanów oraz ich systemu religijnego. Utwór ten napisano prozą. Streszczenie szczegółowe[] Tysiące lat przed tym, jak pierwszy człowiek postawił nogę w Androgei, świat był ciemnym, bezkształtnym miejscem o nieokreślonej formie. Ta dziwna, pierwotna kraina nosiła nazwę Mederia, co w języku starochańskim znaczy mniej więcej tyle, co "świat przed światami". Jej mieszkańcami byli moneri, piękne, potężne i mądre istoty[1], które dla Chanów stały się bóstwami i obiektem kultu. Za najstarszego i najmądrzejszego z nich uznaje się Tudejsza, męża Otmy i ojca wszystkich 3 najważniejszych bogów chańskich - Neosa, Osalosa i Luvosa. W pewnym momencie zdecydowały się one udoskonalić i nadać barw swojemu ciemnemu dotychczas domowi. Tak też w Mederii (za sprawą Tudejsza i Otmy) powstało niebo, a jego syn Osalos oddzielił od niego ziemię. Neos stworzył oceany i wypełnił wodą koryta rzek, zaś Luvos stworzył podziemia. Kolejne pokolenia moneri'ów dokładały do tego wspaniale rozwijającego się świata swoją cegiełkę - pojawiła się fauna i flora, słońce i księżyc, góry i niziny itd. Potomkowie wymienionych wyżej bogów otrzymali na własność poszczególne kawałki świata, które "kolorowali" na swój sposób: np. wesoła i pogodna Dirce, młodsza córka Osalosa, jest autorką pięknych i bogatych naturalnie nizin, zaś ponury i dotknięty miłosnym rozczarowaniem Turrianus, niechciany syn Osalosa, odpowiedzialny jest za stworzenie pustyń regolskich. Na przestrzeni lat kultura chańska stworzyła wiele tzw. małych mitów, które uzupełniały te "duże", nadawały im nowe oblicze, wyjaśniały sprawy sporne i rozwijały historię bóstw. Tego typu opowieści jest wiele, prawie żadna jednak nie znalazła się ostatecznie w oficjanym, XVII-wiecznym kanonie mitologicznych imperium i nie zasługuje na uwagę. O ile większość moneri'ów miała dobre zamiary i rozwijali Mederię bezinteresownie, to zdarzały się wyjątki. A konkretnie dwa. Argos[2] i Cois, bliźniacy i prawnukowie Luvosa, zawsze szli pod prąd i uprzykrzali życie reszcie bogów. Wszelkie zło na świecie pochodzi właśnie od nich - dwójki rozbójników, niszczących to, co dobre i piękne dla zabawy, bez większego powodu. Z tych powodów bliźniaków tych nazywa się często łajdakami Mederii. Ich przeciwieństwem był En-Mok-Lan (starochańskie imię, pochodzące z pierwszej wersji pisanej mitu), znany również jako Korax. Jego genealogia nie jest znana, o wiele ważniejsze jest natomiast to, że Korax zasłynął wśród moneri'ów swoją twórczością i kreatywnością, a także troską do swoich doskonałych dzieł. Jak nie trudno się domyśleć, to właśnie on odpowiada za stworzenie ludzi (Chanowie ery pierwotnej nie wiedzieli o istnieniu elfów, bo ludzie mieli z nimi styczność dopiero pod koniec epoki dominacji w erze mroku) i obdarowanie ich inteligencją. Człowiek był tak doskonały, że wszystkie bóstwa były zachwycone dziełem artysty, a przez to zapomnieli o wybrykach Argosa i Coisa. Łajdacy Mederii poczuli nienawiść oraz poragnienie zemsty do Koraxa, a także jego dzieł. Złość wywołana odebraniem atencji była tak silna, że bliźniacy postanowili wkroczyć na drogę zbrodni. Pewnej nocy zakradli się do pałacyku En-Mok-Lana, zabijając go sztyletem. Morderstwo zostało jednak szybko wykryte i zaalarmowani bogowie przepędzili przestępców, uniemożliwiając zrobienie krzywdy ludziom. Niestety, Argos i Cois uciekli w góry i skrywali się tam rosnąc w siłę i co jakiś czas nawiedzając Mederię w celu zniszczenia najwspanialszego dzieła ich wroga. Moneri'owie, wiedząc, że nie są w stanie zabezpieczyć ludzi zdecydowali całkowicie odciąć ich na jakiś czas od świata boskiego i niebezpieczeństwa ze strony braci. Z Mederii wydzielili jeden duży fragment lądu, umieścili na nich ludzi i duchy-opiekunów, które miały im pomagać, a następnie odepchęli tą ziemię w dal. Tak też powstała Androgea, w mitologii Chanów stanowiąca namiastkę Mederii, do której ludzie powrócą, gdy Argos i Cois zostaną ostatecznie pokonani. Jednak Androgea też jest skażona złym duchem - gdy nowy świat powstawał, bracia zauważyli to i, kożystając z nadarzającej się okazji, podrzuci na ląd swoje złe duchy. To właśnie one są bezpośrednią przyczyną wszelkiego zła i smutku na świecie - powodują, że ludzie kłucą się, walczą i zabijają nawzajem, istnieje chciwość oraz nienawiść, a świat nie jest hermetycznym i bezpiecznym miejscem, jakim miał być w zamyśle. Koronnym dziełem duchów są orki, złowroga rasa zdeformowanych ludzi, której nadrzędnym celem jest zniszczenie gatunku ludzkiego. Na szczęście, poza demonami w Androgei działają również dobre duchy, które pomagają ludzkości rozwijać się i żyć w pokoju. Wybrały one spośród zlęknionych ludzi dzielnego mężczyznę - Acrisiusa - którego postawiły na czele ludzkości i postawiły mu zadanie zjedoczyć ludzi pod jednym sztandarem. Tak właśnie, wedle mitologii, powstało pierwotne państwo chańskie, które stawiło skuteczny opór orkom, a ostatecznie zdołało ich wygnać ze swojej krainy. Te orki, które przeżyły, schowały się w jaskiniach Padlarów i Korkinów, żyjąc jak szczury i chowając się w strachu przez światłem i ludźmi. W tamtym momencie, gdy państwo ludzi pod wodzą Acrisiusa spełniło swe zadanie, ludzie postanowili się rozejść na wszystkie strony świata i podporządkować sobie Androgeę. Wszędzie tam, gdzie doszli, zakładali osady, wioski, miasta, a potem sojusze i w końcu państwa. Sam Acrisius został na wyżynach pod Korkinami, tworząc tam swoje nowe państwo i rodzinę (którą została oczywiście dynastia Tufirmów). O los ludzkości stale walczą ze sobą dobre (moneriaye) i złe (coisaye) duchy, a polem bitwy jest dusza każdego człowieka. Inne wersje i urozmaicenia[] Jeżeli chodzi o kanon mitologiczny, podania religijne kończą się właśnie w tym momencie. W następnych stuleciach wszelacy objawieni, mistycy, prorocy, bardowie czy po prostu ojcowie opowiadający dzieciom te piękną historię dokładali do tego mitu, jak i całego Świętego Zbioru, swoje dodatki, elementy zmyślone na potrzeby chwili, popularności i rozgłosu. Większość z nich przepadła w odmętach historii, są jednak takie, które przetrwały a nawet trafiły do ustalonego w XVII wieku SE kanonu mitologicznego imperium Chanów. Tych ostatnich jest jednak bardzo mało, a jeżeli chodzi o te pierwsze to istnieją również takie "innowacje", które co prawda do kanonu mitów nie trafiły, lecz wywarły swój znak na kulturze i świadomości większości ludzi. To do nich należy wspomniana już ludzka postać moneri'ów, sowa na ich ramieniu, czy postać Dordomosza, chciwego bożka, który za wysoką opłatą zgodził się przewieźć po kryjomu do Androgei coisaye Argosa. ↑ W Epoce Antropogenicznej, gdy mit stawał się popularny, utworzyły się dwie wizje wyglądu moneri'ów. Szamani i duchowni, ogółem ludzie oświeceni i uczeni, pojmowali ich za transcendentne, nie mające określonej formy byty doskonałe; z kolei wśród motłochu i pospólstwa, czyli głównych adresatów mitu, których umysłowe możliwości uniemożliwiały przyjęcie do wiadomości tej skomplikowanej idei transcendentności, wykształcił się obraz moneri'ów jako złotowłosych, pozbawionych wszelkich skaz czy niedoskonałych elementów wyglądu białych ludzi. Ta druga wizja, chociaż wynikająca bardziej z ludzkiej prymitywności niżeli z samego mitu, zyskała w społeczeństwie chańskim bardzo dużą popularność. Zantropomorfizowany obraz mieszkańców Mederii był często wykorzystywany w sztuce, a artyści (przede wszystkim rzeźbiarze oraz malarze), jak i pochodzący z czasów samego imperium Chanów, tak i ci późniejsi, nie mieli oporów przed wykonywaniem dzieł przedstawiających złotowłosych mężczyzn i kobiet z sową na ramieniu (sowa, symbol mądrości i wiedzy, to również dzieło idei antropomorficznej, dodany ponadto do obrazu moneri'ów już w epoce wielkich wojen). ↑ Takie stwierdzenia, jak "synu Argosa" czy po prostu "ty Argosie" były popularnymi w całym imperium obelżywymi sformułowaniami, początkowo używanymi wobec najgorszych wrogów oraz szumowin, a później zaś - do opisania każdej osoby, która według nadawcy działa źle.
Anioł w herbie Torunia W roku 1499 jednemu z miejscowych franciszkanów, we śnie ukazał się Anioł. Wiadomość, którą miał do przekazania, nie była dobra. Za złe uczynki mieszkańców, Toruń w roku 1500 ma spotkać straszna kara,... Jak kasza Trzebiatów uratowała Był ciepły, leni późny wieczór, Kocimir od siedmiu godzin pełnił służbę wartownika jednej z baszt obronnych na murach Trzebiatowa. Lubił swoja pracę, przez okna w baszcie z dumą obserwował co dzieje... Jak powstał Augustów Za czasów Jagiellonów, kiedy granice Polski sięgały daleko na zachód. Na granicy Królestwa Polskiego i Księstwa Litewskiego, rosła ogromna puszcza. Żyły w niej niezliczone ilości dzikiej zwierzyna,... Jak powstał Mroków Dawno, dawno temu przez lasy i pola Mazowsza wiódł trakt z Warszawy - do Grójca. Rycerz Jaśko, który służył w XIII wieku księciu mazowieckiemu Konradowi II w Czersku, przemierzał nieraz tę trasę na... Jak powstało Zakopane Legenda ta pochodzi z czasów, kiedy Tatry były porośnięte gęstą, nieprzebraną puszczą. Trudny dostęp do tych obszarów skutecznie blokowały osadnictwo. Legenda o Lubaczowie Dawno, dawno temu, kiedy naszym krajem jeszcze rządzili królowie, porządku strzegli rycerze, na wschodzie Polski leżał mały gród zwany Targowicą. Legenda o miejscowości Tyłowo Niedaleko miejscowości Krokowa, położonej na Pomorzu, znajdował się wielki, ceglany zamek. Panował w nim od wielu lat suweren Jan Skorożywat. Legenda o powstaniu Opola Dawno, dawno temu za czasów panowania Dynastii Piastów został wybudowany Zamek Piastowski na terytorium dzisiejszego Opola. Rzecz jasna wtedy jeszcze miejscowość nie miała nazwy, a nawet nie było miejscowości,... Legenda o powstaniu Solca nad Wisłą Dawno, dawno temu w miejscu, gdzie rzeka Krępianka wpływa do Wisły, był niewielki gród nazywany przez mieszkańców Cem – od imienia córki króla Bolesława, który nim rządził. Król miał tylko jedną córkę... Legenda o powstaniu Sosnowca Dawno, dawno temu w małej chatce nieopodal sosnowego lasu ( obecnie znajduje się tu Park Tysiąclecia ) mieszkał sobie pewien bardzo zacny drwal o imieniu Stanisław. Legenda o powstaniu Zdziwója Nikt nie wie, kiedy na tereny dzisiejszego Zdziwója przybył leśniczy i skąd pochodził. Został tu przysłany przez Konrada Mazowieckiego, by zarządzać jego włościami. Lwy Gdańskie Były to czasy jeszcze przed rozbiorowe, kiedy Gdańsk słynął nie tylko z handlu morskiego ale również z utalentowanych kamieniarzy. Rzemieślnicy ci, potrafili wyrzeźbić z kamienia, prawdziwe dzieła,... Młynarz Imielin Dawno, dawno temu w pewnej małej miejscowości na południu Polski mieszkał młynarz. Miał wspaniały młyn. W prowadzeniu młyna pomagali mu synowie. O założeniu Złotnik Lubańskich Wydarzenie, które miało wpływ na założenie Złotnik Lubańskich miało miejsce po zakończeniu wojny trzydziestoletniej. Zniszczone i osłabione Cesarstwo Rzymskie straciło ponad połowę swojej ludności,... Powstanie Biłgoraja Ziemie polskie przez wieki były celem najazdy hord tatarskich, lud ten miłujący się w wojaczce wykorzystywał każdy moment osłabienia Polski, aby rabować, grabić i brać w niewolę ludzi i zwierzęta. Powstanie Bydgoszczy Na południu Wielkopolski, tuż na styku krajów Polan i Wiślan, mieszkali dwaj bracia, Byd i Gost. Byli nie tylko dobrymi rzemieślnikami ale i kupcami. Ludzie powiadali, że potrafili sprzedać kamień jako... Powstanie Jasienina Dawno, dawno temu, może w roku 1000 a może jeszcze wcześniej, żył na Mazowszu młody książę, który bardzo lubił polować. Często ze swoją drużyną przemierzał rozległe ziemie w poszukiwaniu różnych z... Powstanie Jaworzyny Dawno, dawno temu w średniowiecznej Polsce na terenie Dolnego Śląsku leżał duży i zaniedbany zamek. Był wykonany z cegieł, a na dziedzińcu była piękna roślinność. Mieszkał w nim bardzo mądry czarodziej... Powstanie Kielc Działo się to za panowania Bolesława Śmiałego, kiedy jeszcze tereny dziewiczego państwa porastała gęsta puszcza. Zbliżał się wieczór, umilkły już rogi myśliwskie i psie gonitwy. W puszczy robiło się... Powstanie Poznania Kilka lat po tym jak Lech przybył na tereny dzisiejszej Wielkopolski i wybudował tam wspaniały gród Gniezno. Podległe mu ziemie z czasem zaczęły się rozrastać. Lech władał coraz obszerniejszymi terenami....
wymyśl własny mit o powstaniu świata