🐗 Nie Mogę O Nim Zapomnieć

Dlaczego nie mogę zapomnieć? Miałam przyjaciela (ja jestem dziewczyną), który zostawił mnie dla ładniejszej koleżanki :( Na początku myśłałam sobie tak: zapomnij o nim to drań i świnia jest taki sam jak reszta nastolatków daj sobie z nim spokój. Nie mogę o nim zapomnieć. Przez Gość gość, Sierpień 26, 2017 w Życie uczuciowe. Polecane posty. Gość gość Gość go Polish Nie możemy zapomnieć o szczegółach tej katastrofy, która w skali międzynarodowej stała się synonimem zanieczyszczenia. volume_up more_vert. open_in_new Link do źródła ; warning Prośba o sprawdzenie Rewelacyjna historia autorki Nie możesz mnie pocałować. Romans z gwiazdą rocka i motywem spotkania po latach. Wiele lat temu serce Piper Karel zostało skradzione i złamane. Za to wszystko odpowiedzialny był Evan Von Bleu, bezdomny muzyk, którego jako dwudziestojednolatka poznała w parku. Zakochała się w nim bez pamięci, chociaż na pewno nie był typem chłopaka, którego jej matka Też uważam, że nie można nikogo obrażać!!!! Słowo jakiego użyłeś świadczy o Tobie - Lexpar. Musisz o tym zapomnieć i żyć dalej normalnie (do Wrednej), nie ma wyjścia, bo za dużo osób by cierpiało przez Twoją 'głupotę'. Byłam po nim 1,5 roku w związku, teraz z kimś się też zaczełam spotykać. Nadmiaru czasu na myślenie też raczej nie mam - ja o nim myślę przypadkiem - tu widzę kogoś w biedronce Nie mogłem im pomóc i to chyba dobiło mnie najbardziej, bo nic nie boli jak fakt, że widzisz upadek swoich kumpli, a nie możesz im pomóc w żaden sposób. Szedłem przez park, w głowie przewijało mi się niemal milion myśli byłem tym Grześkiem o którym niewątpliwie chcę zapomnieć. Nagle usłyszałem pisk. Jak o nim zapomnieć, kiedy ciągle o nim myślisz? Spróbuj zrozumieć, skąd biorą się Twoje emocje. Jeśli boisz się, że nigdy nikogo już tak bardzo nie pokochasz albo że nigdy nie spotkasz już żadnego ciekawego faceta, to przemawia przez Ciebie głównie strach przed nieznanym. Łatwo sobie w takiej sytuacji wmówić, że powinnaś Nie mogę zapamiętać, by o tobie zapomnieć Ciągle o tym zapominam, powinnam pozwolić ci odejść Ale kiedy na mnie patrzysz Pamiętam jedynie o tym, jak całowaliśmy się w blasku księżyca Nie mogę zapamiętać, by o tobie zapomnieć Nie mogę zapamiętać, by o tobie zapomnieć [zwrotka 2:] Znów do tego wracam Wypadam z pociągu SDPKH. fatamorganaaa 24 grudnia 2014, 21:42 w lutym poznałam pewnego chłopaka, od marca zaczęliśmy się trwała do lipca, ja się zaangażowałam, a on stwierdził, że to nie to-mimo, że wcześniej nie brakowało 'wielkich' słów z jego strony. Od tego czasu się nie widzieliśmy, ale ja nie mogę o Nim zapomnieć. Jest/był moją pierwszą miłością, wcześniej spotykałam się z innymi, ale nigdy nie czułam tego co z nim. Dla niego ja byłam przygodą, zaraz po naszym rozstaniu znalazł nową dziewczynę, nie spotkaliśmy się nawet żeby wyjaśnić to co się stało-dodam, że zakończył naszą znajomość przez tel. Ale do celu-od pół roku moje życie to porażka, kiedy tylko wydaje mi się, że jest już ok, znów wracają myśli o nim, znów płacz, śledzenie jego fb, wsponnienia, każdego nowo poznanego faceta porównuję do niego-a zawiesił wysoko poprzeczkę, Jak się z tym uporać? sadcat 24 grudnia 2014, 22:03 Nie jedna z nas to przechodziła i nie jedna z nas to pewnie jeszcze przejdzie, nie ma rady na to, musisz poczekać, aż poznasz kogoś jeszcze lepszego... no mogę poradzić, żebyś nie przeglądała jego fejsa, bo po co sobie przypominać, ranić się widokiem jego z nową dziewczyną, wyrzucić wszystko co z nim związane, jeśli zakończył związek w taki sposób, to nawet jakby chciał znów odnowić kontakt to nie warto. reedooo 24 grudnia 2014, 22:13 przejdzie z czasem:) luna_luna 24 grudnia 2014, 22:22 To się nazywa zauroczenie - samo przejdzie :) Każda z nas tak miała, ma albo będzie mieć :) Dołączył: 2010-07-06 Miasto: Na Drzewie Kokosowym Liczba postów: 2242 24 grudnia 2014, 22:29 Zablokuj go na FB! Na początek powiedz sobie, że to tylko na miesiąc - a przy odblokowywaniu trzy razy się zastanowisz, czy na pewno warto sobie dostarczać takich cierpień?Musisz swoje przepłakać, nawspominać, może zajmie Ci to jeszcze miesiąc, może pół roku, a może rok czy dłużej. Co ważne, z każdym miesiącem będzie to trochę mniej bolało, aż w końcu stwierdzisz, że już nie boli. Że jest żal, smutek, ale już nie boli tak bardzo. Bardzo Ci tego życzę, bo wiem jak męczące jest takie życie i myślenie o kimś, kto bez wyjaśnienia poszedł w swoją to banał, ale poświęć więcej czasu swoim pasjom, hobby, zajmuj się czymś. Znajdź w swoim życiu rzeczy, za które sama siebie cenisz, z których jesteś dumna - bez względu na wszystko. I jeszcze jedno: nie warto wciąż płakać nad tym samym, czas ucieka - wykorzystaj go dla siebie jak najlepiej! Dołączył: 2014-07-09 Miasto: Maczupikczu Liczba postów: 486 24 grudnia 2014, 22:40 mam identycznie! A wiesz co najlepsze? Wczoraj troche wypiłam i zadzwoniłam i mu powiedziałam dokładnie to co napisałaś-każdego chłopaka z którym się spotkałam by g zastąpić porównywałam do niego, myślałam co ON by powiedział..... Musimy jakoś sobie poradzić. Przejdzie z czasem? Ja wątpie... trzymaj się! Dołączył: 2014-05-22 Miasto: Warszawa Liczba postów: 2841 24 grudnia 2014, 22:40 niestety, tu banalnie -potrzeba CZASU.. 24 grudnia 2014, 22:45 będzie lepiej, zobaczysz.. jakbyś chciała wyżalić się, wszystko przegadać.. pisz na priv:) Dołączył: 2011-12-30 Miasto: Olsztyn Liczba postów: 3224 24 grudnia 2014, 23:00 miałam bardzo podobnie i jedno jest pewne samo przejdzie ;)..mi przechodziło 3 lata, ale pomogło mi założenie bloga (bo wylewna z natury nie jestem) ale na blogu pisałam wiersze w którym w bardzo przenośny sposób opisywałam swoje emocje. Pewnego dnia po prostu stwierdziłam że tak było lepiej :)- też śledziłam go na fb wiem że ma dziewczynę i że jest szalenie w niej zakochany.. no a ja raczej na siłę bym go nie uszczęśliwiła... lutece Dołączył: 2014-12-07 Miasto: Liczba postów: 115 25 grudnia 2014, 00:18 Mi przeszło kiedy poznałam tego jedynego. :) Wszystkich porównywałam, analizowałam wszystko co tylko się dało. Aż pojawił się taki, którego nie chciałam porównywać. Przyjdzie z czasem. Kiedy wstawałem rano i robiłem sobie herbatę, miałem w planach napisać tekst o czymś zupełnie innym. Ale nie! Musiałem przeczytać historię dziewczyny – jednej z tych, które po rozstaniu zastanawiają się, jak zapomnieć o byłym. A ich były mógł ich nie szanować, ignorować i na koniec porzucić, ale przecież był jedyny w swoim rodzaju. Mam jasny stosunek do przeszłości – ma dla mnie znaczenie tylko jeśli pomaga mi mieć lepszą przyszłość. Kiedy więc ktoś przy mnie maże się, że „takiej miłości to on już nigdy nie przeżyje” to jestem brutalny i mówię to, co każdy powinien powiedzieć, ale zwykle tego nie robi: – Nie możesz zapomnieć o byłym, bo nie dajesz sobie o nim zapomnieć. Zamiast pozbyć się myśli o ex, siedzisz, analizujesz wydarzenia, których już nie zmienisz i wmawiasz sobie jaką wyjątkową osobą był twój chłopak. A to najgorsze rzeczy, które możesz zrobić. Jak zapomnieć o byłym? Zrozum, że nie masz jednego kuponu na szczęście Kiedyś w mojej osiedlowej pizzerii razem z zamówieniem dostawało się kartę, która obiecywała dziesiątą pizzę gratis pod warunkiem, że zbierze się wystarczającą ilość pieczątek. Znacie to, prawda? Ja oprócz tego znam osoby, które zachowują się tak, jakby przeżycie określonej ilości szczęścia sprawiało, że ich kupon się zapełni, a w nagrodę dostaną lata nieszczęść i użalania się. Widzisz, są osoby, które same dla siebie budują klatki i zamykają się w środku. Następnie biorą kluczyk do ręki, robią zamach i wyrzucają go najdalej jak mogą. Wtedy zaczynają przekonywać innych do tego, jakie ich życie jest do bani, bo chcieliby robić tyle świetnych rzeczy, ale jak, skoro dookoła siebie mają kraty? Nie widzą, że te kraty są zrobione ze słów, które same sobie mówią: „Nie umiem”, „Nie mogę”, „Nie mam szczęścia”, „Ona była inna, niż pozostałe”, „To był ten jedyny”, „Takie uczucie zdarza się tylko raz w życiu”. Odpowiednio asertywna osoba powinna odpowiadać wtedy: „Gówno prawda”. To nie życie odbiera ludziom szanse. Ludzie odbierają je sobie sami wierząc w to, że mają do przeżycia tylko jedną piękną miłość, tylko jedną szansę na biznes, tylko jedną taką przyjaźń i tylko jedną karierę, a później tylko nicość. Kiedy już jedną z nich wykorzystają to zaczynają panikować, bo dalej jest tylko otchłań. Tylko że to ma miejsce tylko w twojej głowie. Możesz być elektrykiem z wąsem, panią Jadwigą po siedemdziesiątce, nastoletnią fanką Justina Biebera albo prezesem banku w garniturze na miarę i trzema rozwodami na koncie, a to wciąż oznacza, że masz tyle szans na szczęście ile sam sobie weźmiesz. To, że nie zapominasz nie znaczy, że nie możesz zapomnieć. To oznacza, że jeszcze nie jest odpowiedni czas Relacje mają to do siebie, że wszystkie umierają. Najpierw powszednieją, a później, jeśli przestaje się je podtrzymywać, zaczynają się rozluźniać i wreszcie się kończą. Bez bólu. Bez histerii. Bez gniewu i bez żalu. Ludzie odwracają się od siebie i odchodzą czując to, co czuje się po sprzedaniu starej sofy – nostalgię wymieszaną ze słowami: „Wreszcie mam miejsce na coś innego. Może postawię tam lampkę i wielki fotel, w którym będę czytać książki?”. W tym momencie są gotowi pójść naprzód. Czasem ma się jednak pecha. Wtedy miłość jednej osoby kończy się wtedy, kiedy druga jest jeszcze na niekończącym się dopaminowym haju. Ona odchodzi i zostaje się z poczuciem: „Chcę więcej”. Wykorzystuje się to w restauracjach – im lepszy kucharz, tym mniejsze daje porcje. Wiesz dlaczego? Bo zanim nasycisz swój głód to już całe danie znika. Już go nie ma. Zostaje ci jego wspomnienie, które możesz idealizować. Idziesz wtedy na randkę. On ma zarost i skórzaną kurtkę, ale wydaje się zbyt grzeczny, więc stwierdzasz: „To nie to”. Starasz się poznać kogoś innego, ale poznajesz wyłącznie osoby, które są o wiele gorsze od twojego ex, który w twojej głowie stał się już trzy razy zabawniejszy, pięć centymetrów wyższy i na co dzień wyglądający tak, jak modele na zdjęciach w magazynach. W końcu dochodzisz więc do wniosku, że takiej miłości już nie przeżyjesz. Możesz myśleć, że świadczy to o niesamowitych uczuciach. Możesz też myśleć, że przypieczony tost jest ostatecznym dowodem istnienia boga. Możesz, ale nie znaczy to, że tak naprawdę jest. To świadczy tylko o tym, że jak większości ludzi brakuje ci perspektywy. Zamiast przewidywać przyszłe zagrożenia i szanse jak w analizie SWOT uogólniasz swoje obecne samopoczucie na przyszłość. Jeśli dzisiaj jest dobrze, to z odwagą patrzysz w przyszłość. Jeśli akurat masz doła to wydaje ci się, że to złe życie, a nie jeden zły poniedziałek spędzony wśród upierdliwych klientów. Jeśli rozstajesz się z kimś o tyłku Ryana Reynoldsa to płaczesz, że to taki ostatni w twoim życiu, bo przecież masz już 22/25/31 lub 34 lata i to co dobre jest już za tobą. Czujesz jakie to żałosne? W praktyce oznacza to tylko, że uporczywie trzymasz się tych wspomnień, bo czujesz, że ignorowane uczucia odchodzą, a ty jeszcze nie jesteś gotowa na wyrzucenie tej starej sofy, na której przeżyłaś tyle miłych chwil. Ale będziesz na to gotowa i wtedy przeżyjesz coś znacznie lepszego. Nie zapomnisz o byłym jeśli nie będziesz dawać szansy innym ludziom Ludzie nie zawsze dostają to na co zasługują. Czasem dostają coś tylko dlatego, że mieli szczęście, tak jak w totka ktoś trafia szóstkę, chociaż jest na to szansa 1 do 10 milionów. To jednak nie oznacza, że liczenie na wygranie w kumulacji jest dobrym pomysłem na życie. Niestety znam osoby, które uważają, że to genialna strategia w przypadku związków. „Po prostu tutaj będę i spotkam kogoś cudownego i wtedy pokażę jaką wspaniałą osobą jestem”. Ewentualnie: „Będę sobie powtarzać, że nie mogę zapomnieć o byłym, to na pewno o nim zapomnę”. Problem w tym, że zwykle mocno ogarnięci ludzie spotykają się z tak samo ogarniętymi osobami. Kobieta, która ma skończone studia MBA i samochód służbowy droższy, niż mieszkanie przeciętnej osoby, nie będzie raczej spotykała się z kimś, dla kogo szczytem stylu jest założenie sweterka w poprzeczne paski wyciętego w serek, wyjście najebać się ze znajomymi i pytanie później przypadkowych osób czy chcą wpierdol. W drugą stronę działa to dokładnie tak samo, więc mężczyźni spotykają się z kobietami, które są nie tylko atrakcyjne, lubią seks, techno i czarno-białe zdjęcia, ale też mówią im coś takie słowa jak Bergman, Foucault i kot Schrödingera. Tylko czasem mężczyźni wybierają kobiety oceniając wyłącznie ich kompatybilność z aktualnie noszonym krawatem, ale zdradzę ci sekret – to nigdy nie jest dla nich związek. To jest układ. Fakty są takie: jeśli od 1 do 10 oceniasz się na 6, to pewnie możesz spotykać się z kimś, kogo oceniasz na 5, 6 i 7, ale osoby od 1 do 4 zignorujesz, a te powyżej siódemki zignorują ciebie. Czasem jednak się zdarza, że w twoim życiu pojawia się dziesiątka – odpowiednik głównej wygranej w loterii. Osoba, na którą nie zasługujesz. Nie masz pojęcia co w tobie widzi, ale się tym nie przejmujesz, bo jaka to różnica. Masz gdzieś, że cię nie szanuje, bo przecież nie masz za wiele szans na to, żeby spotkać porównywalną osobę. I kiedy ona odchodzi czujesz się z tym chujowo, bo nie wiesz jak to się stało, że ta osoba pojawiła się w twoim życiu i nie wiesz, co zrobić, żeby pojawiła się tam inna. To jest idealny moment, żeby przestać wierzyć w farta, a zacząć wierzyć w siebie, bo do wyboru masz tylko:1) Czekać na kolejny odpowiednik szóstki w totka2) Stać się lepszą osobą. Nie musisz być Sherlockiem Holmesem, żeby zauważyć, że pierwsze podejście nie działa i wiedzieć, że to, co działa to dawanie szans: – sobie, żeby każdego dnia być bardziej atrakcyjną, mądrą, zaradną osobą; – i innym, żeby mogli pokazać, co jest w nich najlepsze. Uzupełniająco polecam artykuł: „Jak się odkochać, czyli pozwól temu odejść” zawierający opowieść o Aaronie Bleayearcie i tym, jak wyleczył się ze swojej miłości. Cytatmalinka18 wiem że mam narzeczonego i może żle robie, ale narzeczony jest mi bliski i nie moge zerwać. może kiedyś zapomne o tamtym. nie "może źle robię", tylko po prostu - źle robisz. ponoć czas leczy rany, a z tego co piszesz, uczucie do tamtego sporo czasu Cię trzyma...czemu bardzo się dziwię, bo zostałaś przez niego wykorzystana, kiedy spędziliście ze sobą ostatnią noc. zdaj sobie sprawę, że wtedy jemu się zwyczajnie bzykać chciało...tym bardziej, że na drugi dzień stwierdził to, co stwierdził. niepotrzebnie go idealizujesz. to jakaś szuja totalna, zapomnij o nim i spróbuj tworzyć szczery związek z obecnym mężczyzną albo od niego odejdź, jeśli masz zamiar go oszukiwać. bo mam wrażenie, że gdyby tamten były zadzwonił teraz do Ciebie i zaproponował spotkanie, to poleciałabyś do niego, pewnie się z nim przespała, gdyby on tylko zechciał - i doszło by do zdrady...zrobisz jak chcesz, ale tamtego powinnaś skreślić. ja innej rady nie mam dla Ciebie. Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2010-07-12 14:03 przez izasko1987.

nie mogę o nim zapomnieć